Het Lelikoor met Amarilli & Oriana

Italië vormt de bakermat voor een heel specifieke vocale compositievorm: het madrigaal, een vier- tot zesstemmige polyfone a-capellacompositie met een expliciet wereldlijke tekst, die zeer populair is tot en met het begin van de 17e eeuw. Smart, vreugde, melancholie, en de liefde worden bezongen en met behulp van uitgebreide toonschildering worden de emoties uitgebeeld. De teksten zijn afkomstig uit verhalen als Il Pastor fido van Guarini, die zich afspelen in het oude Arcadië, en waarin de mooie Amarilli een inspiratiebron vormt voor vele liefdesperikelen.

Claudio Monteverdi brengt het componeren van madrigalen tot grote hoogte, en publiceert acht boeken. Hoewel de Duitse componist Johann Hermann Schein nooit in Italië is geweest, is hij wel degene die zich de Italiaanse stijl van componeren volledig eigen weet te maken. Van zijn hand voeren we werken uit van tijdens zijn studietijd en in de nieuwe Italiaanse stijl (Diletti pastorali, Hirten Lust (1624), en het verschil is opzienbarend.

In Engeland ontstaat een madrigaalstijl, die wordt ontwikkeld voor uitvoering in de huiselijke kring. The triumphs of Oriana is een boek met Engelse madrigalen, samengesteld en gepubliceerd in 1601 door Thomas Morley. Het zou zijn gemaakt ter ere van koningin Elizabeth I. Elk madrigaal in de collectie bevat aan het eind het volgende couplet: "Toen zongen de herders en nimfen van Diana: lang leve de schone Oriana", waarbij de naam "Oriana" verwijst naar de vorstin Elizabeth I.

Controleer voor een bezoek altijd even de aanvangstijden op de website van het optreden zelf.

Blijf op de hoogte

Wekelijks per e-mail op de hoogte blijven van de leukste uittips? Vul dan hieronder jouw e-mailadres in.